Maatschappelijk verantwoord ondernemen bij Jonge Honden – interview met ondernemers Derk en Natascha

Waarom ben je begonnen met ondernemen bij Jonge Honden?

Natascha: “Na mijn afstuderen deed ik al wat ZZP-klussen in de maatschappelijke sector. Tegelijkertijd merkte ik ook dat ik handvatten nodig had om te leren ondernemen. Acquisitie, administratie, netwerk, kennisopbouw. Daarnaast had ik ook enorm de behoefte om bij verschillende organisaties ervaring op te doen. Toen ging ik op zoek naar een plek waar ik dat allemaal tegelijkertijd kon leren, en kwam ik bij Jonge Honden terecht.”

Derk: “Ik was nog veel minder bezig met ondernemen voordat ik bij Jonge Honden kwam. Het is gaandeweg steeds meer gaan groeien. Vooral omdat je met ondernemen nog meer impact kan maken binnen het bedrijf. Je staat net iets dichter op de bedrijfsvoering.”

Waarom zijn jullie gaan ondernemen specifiek bij Jonge Honden?

Derk: “Het is heel fijn dat je kan leunen op het merk – wat dit jaar al 25 jaar bestaat. En dat je het samen doet met allerlei andere mensen die in dezelfde fase zitten. Het is af toe toch best lastig, maar dan heb je een hoop mensen achter je staan die als vangnet kunnen optreden, die met je kunnen meedenken en altijd bereid zijn om te sparren. Dat is heel prettig.”

Natascha: “Ja dat vangnet is heel waardevol. We hadden natuurlijk elkaar als compagnon. Maar het is ook fijn om te zien wat voor smaken van ondernemerschap er nog meer bestaan. Zo leer je van elkaars perspectief en ervaring.”

Als jullie terugkijken op de afgelopen vier jaar, wat was dan de grootste uitdaging?

Natascha: “Voor mij was dat het zoeken van de balans tussen waar jij en je compagnon voor staan, en waar we als collectief met elkaar voor willen staan. Je moet met z’n tweeën je broek omhooghouden, maar je maakt ook heel veel keuzes in samenwerking en afstemming met anderen. Het is geven en nemen en steeds opnieuw die balans zoeken. Daardoor leer je ook wendbaar te zijn. Je leert steeds meer te werken binnen een veranderende omgeving en met verschillende meningen, behoeften en belangen.”

Derk: “Daar herken ik me heel erg in. Het zoeken van de balans tussen wat voor organisatie je idealiter gezien wil, hoe je je rol als werkgever/leidinggevende wil vormgeven, versus de realiteit. Daarin moet je jezelf constant staande houden en stressbestendig zijn. Aan de lopende band gebeurt er van alles. Dan kan je vooraf alles nog zo goed hebben uitgedacht, maar vaak gebeurt iets in een specifieke context en daar moet je dan wel iets van vinden en iets mee doen.”

Waar zijn jullie dankbaar voor?

Natascha: “Ik vind het heel bijzonder dat ik teamleden op uiteenlopende manieren heb zien ontwikkelen. Zoals het groeien in zelfvertrouwen in de werkomgeving en mentor worden van een nieuwe collega, of steeds ondernemender worden wat heeft geleid tot het ontwikkelen van een product. Dat vind ik heel vet om te zien, elke keer weer.”

Derk: “Voor alle leuke en inspireerde mensen die ik de afgelopen jaren ben tegengekomen. Teamleden, collega’s, opdrachtgevers, mensen die op een andere manier betrokken zijn bij Jonge Honden en oud- jonge honden. Met veel van hen heb ik nog steeds goed contact – en sowieso heb ik veel van iedereen kunnen leren.”

Wat zijn hoogtepunten geweest?

Natascha: “Eén van onze teamleden mocht met de opdrachtgever naar het buitenland om daar op een conferentie een aantal sessies te organiseren. Een ander teamlid heeft op basis van diens klus in de asielketen een opiniestuk geschreven die geplaatst is in een nationale krant. Dat soort momenten zijn supergaaf en daar ben ik heel trots op.” Maar ook de wekelijkse inchecks met het team waar iedereen hun uitdagingen en mooie momenten deelden en met elkaar over gesprek gingen, de bijzondere heidagen en weekenden met het gehele bedrijf, en al die verschillende opdrachtgevers waar ik zoveel van heb mogen leren.”

Derk: “Een beetje flauw misschien, maar bij mij kwam hetzelfde omhoog. Als Jonge Honden doen we toch wel heel gave dingen. In het team hebben mensen dat niet altijd door, wat voor ingewikkelde dingen ze aan het doen zijn. Als ondernemer ben je daarbij betrokken en zie je dat allemaal gebeuren. Dat is een hele bijzondere rol.”

Jullie ondernemersplannen gingen over diversiteit & inclusie en over maatschappelijk verantwoord ondernemen. Aan dat plan hebben jullie vier jaar gewerkt. Wat is er in die jaren veranderd?

Derk: “Een grote vraag. Voor beide de thema’s geldt dat die echt nieuw waren toen wij met ondernemen begonnen. We zijn er nog niet, maar we hebben wel flinke stappen gezet. Die thema’s staan nu wel sterk op de agenda en er is bewustwording rondom ontstaan. Het is nu aan een volgende generatie om dat op te pakken en verder te brengen.”

Natascha: “Toen we onze ideeën hadden gedeeld met het bedrijf werd het als best spannend gezien. Hoe geef je hier vorm aan in een constant veranderende organisatie? Nu aan het eind van mijn ondernemerschap bij Jonge Honden vind ik heel mooi om te zien dat de nieuwigheid eraf is, maar dat deze thema’s niet meer weg te denken zijn uit onze organisatie, en in ingebed is in de gehele structuur. Ik ben benieuwd hoe het bedrijf er over vijf jaar uit zal zien. Het zijn thema’s waar je blijvend aan moet werken, en ben zo trots op onze collega’s die hierop doorpakken. Als ik terugkijk op dit proces, van idee naar uitvoering, vind ik het in ieder geval heel tof dat we als bedrijf nooit het experiment uit de weg zijn gegaan.”

Tot slot: Wat willen jullie aanraden aan startende ondernemers?

Derk: “Vertrouw op het proces. Ik weet dat het makkelijk klinkt, en dat dat in de praktijk een stuk moeilijker is. Gek genoeg komen dingen heel vaak wel goed. Natuurlijk moet je er hard voor werken, maar het helpt als je je comfortabel voelt in processen waarvan je de uitkomst nog niet kan voorspellen.”

Natascha: “Als ik denk aan de tijd dat wij net waren begonnen als ondernemers, dan moet ik vooral denken aan Dory van Finding Nemo, hahaha. Die zingt vaak op een zelfbedacht deuntje: “Just keep swimming, just keep swimming”. Ik denk dat dat het ook is. Soms moet je je hoofd boven water houden terwijl je in een stroomversnelling zit, en soms moet je ook maar gewoon met de rivier meedrijven. Blijf vooral rustig gewoon zwemmen en om je heen kijken. Ga vooral dingen proberen en kijk wat voor jou het beste werkt. Dan geniet je niet alleen als het is gelukt, maar ook van de reis ernaartoe.”